Wang Fiat dan Kemunduran Ekonomi Masyarakat Melayu

Wang Fiat dan Kemunduran Ekonomi Masyarakat Melayu

Wang Fiat dan Kemunduran Ekonomi Masyarakat Melayu
Ahamed Kameel Mydin Meera

Abstrak

Artikel ini berhujah bahawa kekayaan masyarakat Melayu di Semenanjung Malaysia telah secara sistematiknya di rompak dari mereka melalui sistem perbankan wang fiat (wang yang tidak disandarkan dengan sesuatu yang mempunyai nilai nyata) yang berasaskan faedah (bunga, riba'). Begitu juga kepada bumiputra-bumiputra yang lain temasuklah penduduk peribumi semenanjung dan juga Malaysia Timur, dan juga kepada pendatang awal golongan pedagang-pedagang Arab dan juga India Muslim. Proses ini telah berlaku sejak bank persendirian pertama ditubuhkan di Pulau Pinang pada 1860 hinggalah kehari ini. Ini telah memberikan kesan yang serius kepada sosio-ekonomi orang-orang Melayu, Islam dan negara Malaysia secara keseluruhannya. Maka oleh itu, artikel ini juga menyeru kerajaan, kumpulan-kumpulan NGO dan orang awam yang prihatin untuk menghentikan proses rompakan ini dan mengambil langkah-langkah proaktif dan tegas untuk menerbalikan proses ini untuk membolehkan keadilan sosio-ekonomi tercapai dengan menggalakkan kekayaan dan keamanan di nagara melalui pembahagian kekayaan negara yang adil dikalangan semua kaum. 

Pihak kerajaan telah mengambil beberapa langkah tegas termasuklah Dasar Ekonomi Baru untuk menangani isu-isu ini. Ini telah membawa beberapa kelebihan yang terhad akan tetapi masaalah-masaalah tersebut tetap wujud dan nampaknya semakin meningkat. Bagi masyarakat Cina walaubagaimanapun, pengaruh ekonomi mereka beransur-ansur menjulang pengaruh politik mereka. 

Artikel ini berpendapat, kesan sosio-ekonomi-politik diatas yang diperhatikan di Malaysia adalah berpunca dari sistem wang fiat yang berasaskan faedah. Ia berpendapat bahawa sistem wang dan perbankan di Malaysia telah berlaku tidak adil kepada masyarakat Melayu dan telah membantu merompak kekayaan orang-orang Melayu, yang telah berlaku selama 15 abad ini. Secara asasnya ia berpendapat bahawa sistem perbankan di Malaysia lah yang telah menyebabkan kekurangan dari segi sosio-ekonomi kepada masyarakat Melayu selama ini bermula dari penubuhan bank persendirian yang pertama di Pulau Pinang pada tahun 1860an.

Walaubagaimanapun apabila bank-bank mengeluarkan matawang-matawang mereka sendiri, mereka mendapat seigniorage ini. Wang fiat yang dikeluarkan oleh mereka membawa bersamanya kuasa ekonomi dengan mencukai keseluruhan ekonomi melalui inflasi. Hakikat yang mana tidak diketahui ramai ini iaitu yang mana hak untuk mencipta wang fiat secara efektifnya telah meletakkan pemilikan hasil-hasil semulajadi dan aset-aset kepada bank-bank. Kami telah menghujahkannya didalam Meera (2005) bahawa penciptaan wang fiat itu sendiri adalah riba' dan ianya bertentangan dengan Maqasid Al-Shari'ah. Oleh sebab itu negara-negara akan kerugian melalui seigniorage jika mereka membenarkan wang fiat negara lain atau wang-wang kertas yang dikeluarkan oleh institusi-institusi persendirian dibenarkan untuk digunakan dinegara meraka. Keduanya, bank-bank memberikan wang fiat yang dicipta secara percuma ini sebagai pinjaman - kepada individu-individu, perniagaan-perniagaan dan juga kerajaan - berserta dengan bayaran faedah berganda. Dan faedah adalah suatu yang dikutuk didalam Islam.

Oleh itu, sistem wang fiat yang berlandaskan faedah ini, selama berabad ini telah mengurangkan penglibatan ekonomi masyarakat Melayu, pedagang-pedagang India Muslim dan Arab sementara pada masa yang sama telah meningkatkannya kepada masyarakat Cina. Fenomena ini telah berlaku secara eksponen (berganda-ganda) kerana wang fiat berlandaskan faedah ini juga berkembang secara eksponen. Oleh itu, hanya dengan struktur sistem kewangan, wang dan kekayaan relatif masyarakat Melayu, pedagang-pedagang India Muslim dan Arab telah berkurangan secara eksponen, sementara bagi kalangan masyarakat Cina pula ianya semakin meningkat. Sudah tentulah dengan peningkatan kekayaan dan wang, masyarakat Cina semakin mampu mengembangkan perniagaan mereka, meneroka peluang-peluang baru, menghantar anak-anak mereka kepusat pengajian tinggi diluar negara dan sebagainya. Malahan, kebanyakan orang-orang Melayu tidak mempunyai akaun simpanan bank sehinggalah pada tahun 1970an. Ini menunjukkan jangka masa yang lama pengasingan relatif ekonomi yang dialami oleh masyarakat Melayu, pedagang-pedagang India Muslim dan Arab.